Przypadkowe piękno związane jest z chwilowym oraz ulotnym doświadczeniem.
Zapamiętywane obrazy są reprezentacją relacji oraz nawiązywania więzi, również z naturą. Piękno
wraz z odczuwaniem aury danego momentu „zapisują” się w pamięci tworząc oś przebłysków
„przypadkowego piękna”. Wyrazistość danych wspomnień nie jest zależna od czasu, a od natężenia
emocji, które im towarzyszyły. Chcemy „zapisać” te chwile oraz relacje związane z daną sytuacją,
którą może być także piękno natury.
Chwilowe piękno buduje w nas wtedy oś przebłysków wschodzących, powtarzających się
wspomnień przemijającego czasu.
